Akt o usługach cyfrowych, wprowadza szereg zmian, w tym m.in.:

  • wprowadza zasady moderowania (w tym np. usuwania, treści nielegalnych lub szkodliwych);
  • wprowadza zakaz stosowania tzw. dark patterns, czyli zwodniczych interfejsów internetowych;
  • wprowadza sankcje i kary za przestrzeganie przepisów AUC;

Ad 1) Akt o usługach cyfrowych określa zasady moderowania (w tym np. usuwania, treści nielegalnych lub szkodliwych), lecz nie przesądza on o tym ani nie wskazuje wprost, które treści są nielegalne – powyższą kwestię pozostawiono do wewnętrznego uznania poszczególnych krajów członkowskich UE. Jednakże, co istotne, uznanie, że dane treści stanowią treści nielegalne, skutkować będzie obowiązkiem ich usunięcia przez dostawców usług pośrednich – bo w przeciwnym przypadku ponosić będą oni odpowiedzialność za ich rozpowszechnianie. Jeśli chodzi natomiast o tzw. treści szkodliwe – to Akt o usługach cyfrowych nie wprowadza obowiązku usuwania takich treści, lecz pozostawia do swobodnego uznania dostawców usług, co uznają za takowe treści, a co nie, oraz ich usuwania.

Ad 2) Jeśli chodzi o zakaz stosowania „zwodniczych interfejsów” (tzw. dark patterns), to zgodnie z AUC, dostawcy nie mogą projektować (ani obsługiwać) interfejsów internetowych (stron internetowych) nie tylko w sposób wprowadzający w błąd użytkowników (odbiorców), ale także w sposób, który manipuluje odbiorcami lub np. ogranicza ich zdolność do podejmowania świadomych decyzji.

Ad 3) Jeśli chodzi o sankcje (kary) za nieprzestrzeganie przepisów AUC, to akt ten wprowadza szereg różnych sankcji i kar, w tym m.in. wysokie kary finansowe – np. do 6% rocznego światowego obrotu danego dostawcy usług pośrednich w poprzedzającym roku.

Co istotne jednak, AUC nie uchyla obowiązującej ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną), której to przepisy pozostaną w mocy.

Które podmioty zostaną objęte AUC?

Przede wszystkim dotyczy on dostawców usług pośrednich czyli podmiotów świadczących różnego rodzaju usługi dostępu do treści umieszczanych w Internecie przez innych użytkowników. Co ciekawe, nie dotyczy on natomiast tzw. content providerów, czyli dostawców treści (jako podmiotów decydujących o udostępnieniu danych treści w Internecie).

Jakie usługi reguluje AUC? Przede wszystkim są to następujące kategorie usług pośrednich:

  • zwykły przekaz, czyli np. usługi telekomunikacyjne, transmisja danych, etc.
  • caching, czyli przechowywanie danych na serwerach proxy(np. w celach łatwiejszego dostępu do treści już wcześniej przeglądanych przez użytkownika; oraz
  • hosting, np. chmury; czyli treści przechowywanych we własnych zasobach tych podmiotów. Szczególnym rodzajem hostingu są platformy internetowe (czyli np. serwisy społecznościowe, serwisy randkowe, platformy handlowe, sprzedażowe, etc.).

Przy czym, obowiązki, które mają spełniać w.w. podmioty, mają – zgodnie z tzw. „zasadą proporcjonalności” – być dostosowane do kategorii oraz wielkości danej usługi. Założenia ogólne są takie, że najmniejsze obowiązki są przewidziane dla dostawców wszystkich kategorii usług pośrednich, większe dla dostawców hostingu, a jeszcze większe dla dostawców platform internetowych (stanowiących szczególną kategorię hostingu), a największe obowiązki zaś dla dostawców bardzo dużych platform internetowych oraz wyszukiwarek.

Wynika to z założenia, iż od takich dużych platform można wymagać niejako „więcej” niż od pozostałych dostawców, ponieważ platformy te sprawują swego rodzaju kontrolę organizacyjną nad treściami umieszczanymi przez użytkowników.

Wprowadzone zmiany wpłyną m.in. na treść regulaminów świadczenia usług elektronicznych, które trzeba będzie dostosować do nowych regulacji. Akt o usługach cyfrowych, wprowadza kolejne kategorie informacji, które powinny zostać w nim zamieszczone, takie jak m.in. informacje dotyczące ograniczeń, które dostawca danych usług nakłada w związku z korzystaniem z tych usług, w tym co do treści przekazywanych przez użytkowników, jak i również wszelkiego rodzaju polityk czy procedur wykorzystywanych w celu moderowania treści (czyli np. ich usuwania), etc.

Ponadto, Akt o usługach cyfrowych wprowadza także nowe obowiązki np. dla platform handlowych gdzie zawierane są transakcje (umowy) między przedsiębiorcami a konsumentami – dostawcy takich usług będą musieli weryfikować  podmioty świadczące swoje usługi na takich platformach (tzw. KYC – know your customer), a ponad to również będą musieli np. tak projektować swoje interfejsy internetowe, aby umożliwiały one wywiązywanie się przedsiębiorców z ciążących na nich obowiązków informacyjnych względem konsumentów, etc.