Dokument opisuje rodzaj informacji i szablony, które muszą być używane przez instytucje płatnicze raportujące do właściwych organów nadzorczych w krajach UE. Określa on również zasady wymiany tych danych pomiędzy poszczególnymi nadzorcami (np. niemieckim i polskim) Dokument ma zapewnić spójny i skuteczny nadzór nad instytucjami płatniczymi działającymi na ternie całej Unii Europejskiej, a w szczególności tych, które prowadzą działalność transgraniczną. W dokumencie określono procedurę składania wniosków, sposoby odpowiedzi i tworzenia punktów kontaktowych w poszczególnych organach nadzorczych, język komunikacji oraz standardowe formularze.

Czynności administracyjne

W dokumencie określono również wymagania dotyczące okresowych raportów (m.in. zakresu danych i częstotliwości ich przekazywania). Podzielono je na dwa zestawy informacji, które mogą być żądane od instytucji płatniczych przez poszczególne urzędy nadzorcze. Przepisy mają wybitnie administracyjny charakter, którego celem jest zachowanie porządku i zapewnienie, że każdy z urzędów nadzorczych będzie operować na tym samym zestawie informacji.

Dyrektywa PSD2 wprowadza szereg nowych rozwiązań, które pomogą rozwinąć sektor fintech

PSD2 określa zasady dostępu do informacji o rachunku oraz wprowadza możliwość inicjowania transakcji przez tzw. Third Party Providers (TPP), które będą miały dostęp do systemu bankowego klienta (na określonych zasadach m.in. dzięki API, którego ramy określają RTS), a co za tym idzie – możliwość weryfikowania stanu konta klienta, badania jego zdolność płatniczej i wykonywania w jego imieniu określonych transakcji. Oczywiście, tylko gdy klient wyrazi na to zgodę. Zawsze można pójść dokonać płatności w okienku na poczcie lub w jakiejś „piwnicy z przekazami pieniężnymi” pod sklepem. Ustawa implementująca PSD2, czyli ustawa o usługach płatniczych, została podpisana przez prezydenta w maju bieżącego roku.

/EBA, ŁP